وحدت از دیدگاه علمای دین

حادثهی عجیبی بود حادثهی امسالِ اربعین کربلا. این راه را دشمنان اسلام و دشمنان اهلبیت به خیال خود مسدود کرده بودند. ببینید چه حرکت عظیمی اتّفاق افتاد! وقتی حتّی جسمها در کنار هم قرار میگیرد، اینجور انعکاس پیدا میکند. اگر ما با هم باشیم، کشورهای اسلامی، ملّتهای مسلمان - سنّی و شیعه و فِرَق مختلف تسنّن و تشیّع - با یکدیگر دلهایشان صاف باشد، نسبت به یکدیگر سوءظن نداشته باشند، سوءنیّت نداشته باشند، به یکدیگر اهانت نکنند، ببینید در دنیا چه اتّفاقی خواهد افتاد؛ چه عزّتی برای اسلام درست خواهد شد.

پس از اشغال فلسطین توسط انگلیس و صهیونیستها در سالهای بعد از جنگ جهانی اول و دوم و شکست اعراب از اسرائیل خطر تسلط اسرائیل بر کشورهای اسلامی به شدت زیاد شد. لذا اندیشه وحدت بین مذاهب به عنوان چاره کار یکی از دغدغه های علمای اسلام شد.

نگذارید که این اشخاص مفسد بیایند و فساد بکنند بین شما؛ بیایند یک چیزی بگویند که بخواهند بین شما را با دیگران جدایی بیندازند. همۀ ما باید با هم برادر باشیم؛ و همه دوستیم، همه مسلمانیم

وحدت یعنی همین که پیروان این دو مذهب با هم برادر باشند و احساس برادری کنند؛ نه این که شیعه، سنی و سنی، شیعه بشود

مساله امام حسین فرصت خوبی است که همه مسلمانان را با دینشان آشنا کرده و عدم همراهی با ظالم را به انان متذکر گردد وهمه را بر مساله عدالت گرد می آورد و وحدتی در مقابل هر کس که ضد اسلام و مسلمانان است را ایجاد می نماید.