سامانه پیامک: ۳۰۰۰۷۰۰۲۲۰
اگر به مشهد به مثابه مرکز تولید معنا در ذیل تمدن اسلامی و انقلابی نگاه شود و اگر ارتباطات فرهنگی سایر جوامع با ایران را در قالب زائران حرم مطهر امام رضا علیه السلام بنگریم، «مشهد» بیش و پیش از همیشه و همه جا اهمیت توجه می یابد.
دراین مطلب میخواهیم به روشی بپردازیم که در اواسط دوران اسلام به وجود آمد و آن روش لعن بین مردم بود. اینکه گروهی، گروه دیگری را لعن میکردند یا اینکه مقدسات آنها را مورد لعن قرار میدادندو به این لعن کردنشان وجهه شرعی میدادند و باعث از بین رفتن حرمتها می شدند
داشتن رهبر خوب یکی از عوامل حفظ نظام است و برای پایداری حکومت باید مردم در صحنه حضوری فعال داشته باشند. هبر معظم انقلاب در خصوص پیمان با غرب فرمودند تا جایی به تعهدات خود عمل کنید که طرف مقابل عمل می کند چرا که بر اساس روایات اگر کشور ما به تعهدات خود عمل کند و آن ها به آنچه گفته بودند عمل نکنند، این بردگی است.
کسانی را داریم که تبلیغ این کارها مثل قمه زنی و لطمه زنی و لعن گفتن و … را می کنند. این اشخاص از هیاتی ها و انقلابی ها نیستند. الان ما یک مرجع تقلید داریم که ایرانی هم نیست و فامیلش هم در انگلیس هستند، اینها همه پیرو این هستند.
سیدِ شهیدِ آلِ حکیم، یکی از شاخصترین دلباختگان امام و انقلاب و نزدیکترین یاران حضرت آیتالله خامنهای در طول دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود. آیتالله سیدمحمدباقر حکیم، که «شهادت» در خاندانشان «موروثی» بود، پس از سالها مجاهدت در راه اعتلای اسلام و مبارزه با حزب بعث و استکبار آمریکا، در شهریورماه ۱۳۸۲ شمسی در مجاورت حرم امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیهالسلام)، و در حالی که تنها یکصد و چند روز از بازگشت او به میهن میگذشت، به «دست گنهکار و پلید مزدوران استکبار» به شهادت رسید.
سامانه پیامک: ۳۰۰۰۷۰۰۲۲۰
کلیه حقوق سایت محفوظ و متعلق به خانواده شهید سید محمدعلی رحیمی میباشد.
۱۳۹۸ – ۱۳۹۲