گنجینه فرهنگی

 خدا تمام کننده نور خویش است... سید ابراهیم زکزاکی فرزند معنوی حضرت روح‌الله است. یکی از پرورش‌یافتگان «مکتب امام». امام از این فرزندان در اقصی نقاط منطقه و بلکه جهان کم نداشته است. از سید عباس موسوی در لبنان تا احمد شاه مسعود و برهان‌الدین ربانی در افغانستان و از شهید محمدباقر صدر و شهید حکیم در عراق تا فتحی شقاقی در فلسطین و از سید عارف حسین حسینی در پاکستان تا ادواردو آنیلی در قلب اروپا همگی فرزندان مکتب امام بودند که به فیض شهادت نائل شدند و از سید حسن نصرالله و شیخ باقر النمر تا عبدالملک‌ الحوثی و سیدهاشم الحیدری و رمضان عبدالله شلح هم که همچنان در حال جهادند و آرمان جهانی حضرت امام خمینی رحمة‌الله‌علیه را پیش می‌برند. هر دو دسته احدی‌الحسنین هستند. «وقتی شما می‌دانید وجود شما، پیدایش شما، حیات شما، تنفس شما با یک هدفی تحقق پیدا کرده است، دنبال آن هدف می‌گردید و برای رسیدن به آن هدف، تکاپو و تلاش می‌کنید. از نظر خدای متعال که آفریننده‌ی هستی است، خود این تکاپو هم اجر و پاداش دارد. به...

جامعه‌ی تشیع در پاکستان، جامعه‌ی مظلوم و بسیار نجیبی است. آنها در جهت تفرقه حرکت نمیکنند. رهبرانشان، آنها را به برادری اسلامی توصیه میکنند. خداوند شهید بزرگوار مرحوم سیّد عارف حسین را رحمت کند که در طول مدت مجاهدت و فداکاریش، همیشه مردم را به وحدت و متحد شدن در مقابل استکبار جهانی دعوت میکرد و سرانجام، استکبار با ایادی مرموز و پنهانش او را به شهادت رساند. ما از حرکتی که برای محاکمه‌ی متهمان به قتل آن شهید عزیز انجام میگیرد، قویاً حمایت میکنیم. باید مسأله دنبال بشود و معلوم گردد که چه دستهای مرموز و مزدوری، این سیّد بزرگوار را به شهادت رساندند. این، حق مردم پاکستان است. ما این مسأله‌ی وحدت را مورد تأیید و به‌عنوان یک اصل اسلامی و انقلابی، مورد تأکید قرار میدهیم. وقتی میگوییم بین برادران شیعه و سنی و مذاهب مختلف اسلامی، برای هدفهای اسلامی اتحاد باشد، پس به طریق اولی، قشرهای مختلف مردم فداکار و مبارز ایران، اهل هر شهر و استانی، متکلمان با هر زبان و لهجه‌یی هستند، موظفند وحدت را حفظ کنند. مبادا دستهای تفرقه‌افکن و مغرض و یا نادان...

حضرت امام خمینی(ره) بعنوان یک عالم عارف و سیاستمدار، در تاریخ 3 اسفند 67 یعنی پس از 10 سال رهبری یک انقلاب جهانی، متنی مکتوب را نگاشته‌اند که به «منشور روحانیت» شهره شده است. مطالعه این متن بر خلاف متن وصیت نامه که خطاب به عموم مردم است، نوعی «حس نگرانی» را به انسان منتقل می‌کند که این خود جای تامل فراوان دارد.

طبق روایات اهل بیت(ع) ، شیعیان باید با پیروان مذاهب دیگر در کمال ادب و احترام گفتگو کنند. زیرا خداوند می فرماید : «قولوا لِلنّاسِ حُسناً» (با مردم سخنی نیکو بگویید) . خداوند در این آیه نفرمود «تنها با مؤمنان حقیقی خوشرفتار باشید» بلکه واژه الناس(مردم) را به کار برد یعنی باید با همه اقشار مردم شامل مسلمان و کافر و شیعه و سنی و ... نیکو سخن بگویید. درباره همین آیه امام باقر(ع) می فرماید: «منظور اینست که با مردم آنگونه سخن بگو که دوست داری آنان با تو سخن بگویند»